Yeni yıl yeni umutlarıyla geldi. İçimde bir his var. Sanki bu yıl benim için daha iyi olacak. Başkaları için de. Biten yılda benim de hüzünlerim, sıkıntılarım, zorluklarım vardı. Pek çok insan gibi. Umutsuzluğa kapıldığım anlar, sıkıntıma çıkış yolu bulma inancımı kaybettiğim zamanlar oldu. Çok üzüldüğüm, ağladığım günlerim oldu. Fakat yılın son gününde kendimi iyi hissettirecek ve başkasına da mutluluk verecek bir şey yaptım. Kendimden çok, o insanın mutlu olması için yaptığım bu davranış beni farklı etkiledi. Manevi anlamda ferahlattı.

Kendimden önce başkalarını düşünmenin hazzını tatmamı sağladı. Eski yılı uğurlarken içim huzurluydu. Bu huzur yeni yılı daha bir keyifle karşılamama neden oldu. Bir de karar verdim hemencecik. Tüm zorluklarına rağmen hayat güzel, yaşamak güzel, faydalı olmaksa çok güzel. Yeni yılda kaldığım yerden uğraşılarıma devam edeceğim. Bıkmadan, usanmadan, yılmadan. Çok şey hakedip, haketmediklerimi yaşadığımı biliyorum. Ama savaşmaya devam edeceğim, haklarımı ele alıncaya kadar.

Hayat da bu değil mi zaten? Sürekli bir döngünün içinde yılmadan çalışmak, çabalamak. Şuna inanıyorum, geçen yıl gözümden kaçırdığım şeyleri bu yıl görebilirsem, yaptığım hataları tekrarlamazsam, daha pozitif ve aktif olursam, istediklerime ulaşabileceğim.

Yeni bir iş istiyorum. Kaybettiğimin yerine çok daha iyı olacak bir iş. Hayatın ve yaratıcı gücün onu benim için hazırlayıp vereceğine inanarak istiyorum ve bekliyorum. Bulmak için var gücümle uğraş vermeye, istemeye ve beklemeye devam edeceğim. Yeni yılın umudu da bu duygular olsa gerek. Ne dersiniz?

ŞADAN HERGÜNER