Bazı insanlar için geçmiş ( mazi) çok önemlidir. Hatta öyle ki sanki mazide yaşarlar. Anılar, hatalar, başarılar, sevinçler, hüzünler aynı tazeliğini korur onlar için. Bazen geçmişleriyle övünür, bazen de yerinirler. “Keşke” dedikleri bir dolu yaşanmışlıkları vardır.

“Keşke öyle yapmasaydım.”
“Keşke o öleceğine ben ölseydim.”
“Keşke daha hoşgörülü ve anlayışlı olsaydım.”

Ne yazık ki, keşke ile başlayan cümleler insanı çıkmazdan başka bir yere götürmez. Gereksiz bir tekrarla hayatı zindan etmekten başka bir şey değildir. İçimizde negatif duyguların artmasına, huzursuz ve mutsuz olmaya yarar sadece. Keşke dediklerimizi geçmişte bırakıp, günümüzde aynı hatalara düşmemek en doğru olandır. Geçmiş, deneyimler kazandığımız yaşam kesitidir. Hatalar olmadan başarıya ulaşılmaz. Başarısızlık olarak gördüğümüz her hata aslında bizi tam olmaya yani başarıya götüren deneyimlerimizdir. Onlardan pişmanlık duymak yerine, hataları yapıp deneyim sahibi olduğumuz için şükretmeliyiz. Tabi hatalarımız bize yol gösteren deneyimler haline gelebildiyse.

Mazinin tehlikeli bir yanı vardır. Girdap gibidir. Fark ettirmeden sizi içine çeker. Ne kadar daldığınızı anlayamazsınız. Geçmişe takılı kalmak, yaşadığınız andan uzaklaşmaktır. Hele de bu girdaba girildiyse, hayat kısır döngü olarak geçmişte sürmeye devam eder. Özellikle negatif anıların etkileri bizi büyük acılara doğru çeker. O yıllarda yaşanmış zor olaylara, şu anda da çare bulamama hissi garip bir döngü içine sokar bizi. Mutsuz ve huzur eder.   

İnsan için önemli olan, yaşadığımız şu andır. Bize gerekli olan tek şey yaşadığımız andır. Değerlendirilmesi gereken, doyasıya yaşanması gereken şimdiki zamandır. Onu iyi yaşamaya çalışırsak mutlu oluruz. Verimli oluruz. Doğru olan yaşadığımız anın gerçekliğidir. Geçmişin “keşke”leri değil. Bugünden itibaren anı en iyi şekilde yaşar ve iyi deneyimler yaparsak, yarın mazide bizi çok üzecek olaylar da az olacaktır. Daha doğru bir deyimle, olması gerektiği kadar olacaktır.

Unutmamamız gereken bir konu daha var. Acılar olmadan, sevinçler olmaz. Çekilen her acının bir öğretici yanı vardır. Acı yaşanmadan deneyim kazanılmaz. O yüzden acılarımızı da sevmeliyiz. Bize birer rehber oldukları için.

Mazinin girdabına dalmaktansa, şu anı her zerresiyle yaşamaktır asıl olan. Ne varsa yaşadığımız anda var. Ne öncesi ne sonrası… Önemli olan şimdiki an. Önceye takılmak üzer, sonrayı planlamak hüsrana yol açar. En güzeli yaşanılan anın keyfini çıkarmaktır.

Şadan HERGÜNER