İnsanların şarap yapmaya başladıklarından beri sirkeyi tanıdıkları söylenebilir. Mısırlılar, Asurlar, Yunanlılar ve Romalılar sirkeyi yemeklerde, balık, et, sebze konservesi yapımında ve ilaç olarak hastalıkların tedavisinde kullanıyordu. Sirke önceleri toprak küplerde mayalandırılıyordu. Tahta fıçının bulunmasıyla, karnı şiş fıçılarda mayalandırılmaya başlandı ve günümüze kadar uzandı… İşte türleri ve özellikleri…

Adaçayı sirkesi sinir bozukluklarını düzeltir. Çorbaya veya suya karıştırılır.

Ananas sirkesi sindirimi sağlayan bezelere olumlu etki yaparak sindirimi kolaylaştırır.

Ardıç üzüm sirkesi güçlü bir mikrop öldürücüdür. İçildiğinde epitelyum dokuyu tahriş ettiğinden çok az kullanılır. İçten ancak bir uzman kontrolünde uygulanmalıdır.

Ayva sirkesi yanıkların tedavisinde kullanılır.

Bahçe nanesi sirkesi, mideyi ve sindirim sistemini rahatlatır (bir bardak suya karıştırılan 1 çay kaşığı nane sirkesi). Bağırsak gazlarının oluşmasını da önler.

Bal sirkesi en az alerjiye neden olan sirkedir. Öksürüğü yumuşatır ve mikrop öldürücüdür.

Balsamik sirke sirkelerin kralı olarak kabul edilir. Yıllarca ağaç fıçılarda saklanır. Üretiminin zor olması nedeniyle çok pahalıdır. Eskidikçe değeri artar.

Bektaşi üzümü sirkesi saçların uzamasına ve cildin sağlıklı kalmasına yardımcı olur. Kan damarlarını ve bağ dokuyu güçlendirir. Vücudu toksinlerden temizler ve solunumu rahatlatır.

Beyaz şarap sirkesinin sinir iltihaplarında sakinleştirici olduğu ileri sürülmektedir. Peklik gidericidir.

Çilek sirkesi bağışıklık sistemini uyarır. Canlılık vericidir. Genellikle orman çileği sirkesi tercih edilir.

Çoban üzümü sirkesi peklikte, ishalde yardımcıdır ve iltihap önleyicidir. Kandaki yağ oranına olumlu etki yapar.

Elma sirkesi Avrupa’da ilaç olarak en çok kullanılan sirkedir. Birçok hastalığın tedavisinde kullanılır. Tansiyonu ve kan dolaşımını düzenler.

Frenküzümü sirkesi epitel doku iltihaplarında etkili olur. Bağışıklık sistemini uyarır ve kan oluşumunu destekler.

Hurma sirkesi sakinleştirici, metabolizmayı uyarıcı ve peklik gidericidir.

Karahindiba sirkesi antiseptik ve peklik gidericidir. Ayrıca bağırsaklarda iltihap oluşmasını önleyici özelliği de vardır.

Karanfil sirkesi baharat olarak kullanılan karanfilden yapılır. Kusmayı ve bulantıyı kesmekte çok etkilidir.

Kayısı sirkesi konsantrasyonu artırır. Kan temizleyici, toksinlerden arındırıcıdır. Cilt, tırnak ve saç üzerinde olumlu etki yapar. Solunum zorluklarında yardımcı olur. Hücre koruyucudur.

Kırmızı şarap sirkesi kolesterolü olumlu etkiler. Damarlarda yağ tabası oluşmasına karşı kırmızı şaraptan daha etkilidir.

Kişisel gelişimimizi kemale erdirmek istiyorsak, asla yapmamamız gerekenlerden biri de pişmanlık duymaktır. Geçmişte yaptığımız yanlışlar için pişmanlık duymak, bu duygunun içimizi kemirmesine izin vermek doğru değildir.

Pişmanlık duygusundan kurtulmak için hayatımızda hata diye gördüğümüz olaylara farklı bir gözle bakmayı öğrenmeliyiz. İnsan yaşamı, sınavlar ve deneyimlerle doludur. Yaşanan acılar, sevinçler, utançlar, kayıplar ve başarılar hayatımızın anlamını oluşturur. Bunlardan birini yaşamadan diğerinin önemini anlayamayız.

Hayatta hiçbir insan yoktur ki, sadece mutlu, başarılı ve sevinçli ya da mutsuz, başarısız ve hüzünlü olsun. Ömrümüz tek düze yaşansaydı, hep kazanan ya da kaybeden olsaydık nasıl deneyim sahibi olabilirdik? Acıyı yaşamayan zevkin güzelliğini nasıl anlayabilir veya tam tersini? Kaybetmeden kazanmanın değerini de anlamak olası değildir.

Hayat boyunca yaşadığımız her şey bizim deneyimlerimizdir. Bunlara hata olarak gördüklerimiz de dahildir. Hatalar; bizim dereyi geçerken üzerlerini bastığımız taşlarda ayağımızın sendelemesi gibidir. Önce düşer gibi olur, hemen dengemizi sağlar ve yolumuza devam ederiz. Sonraki taşlara basarken daha dikkatli olur, sendelemeyiz. Yaşamda yapılan hatalar da aynen böyledir, onlardan dersler çıkarır ve sonraki süreçlerimizde aynı davranışları tekrarlamazsak, başarıya ulaşırız.

Kısacası şunu söyleyebiliriz. Hatalarımız bizim öğretmenlerimizdir. Onlar başımıza geldiğinde eğer görmesini ve ders almasını bilirsek gerçek deneyimi kazanmış oluruz. Bu nedenlerden dolayı hatalardan pişmanlık duymak yanlıştır. Bizi gereksiz yere olumsuz duygu ve davranışlara iter. Ama biz hatalarımızı pişmanlıkla değil, öğretici yanıyla karşılarsak, gerçek huzura ve başarıya kavuşuruz.

Deneyimlerle öğrendiğimiz yeni bilgilerimizi iyice incelemeliyiz. Bunun benzerleriyle tekrar karşılaştığımızda yaklaşım ve eylemlerimizde neler yapmamız gerektiğini anlamalı ve yapabilmeliyiz. Gelecek başka zorluklar için kendimizi hazırlamalıyız. Hatalarımızdan asla pişmanlık duymayıp, olumsuz duygulara kapılmayıp yolumuza devam etmeliyiz.

Şadan HERGÜNER

PARA HARCAMAYI BİLMEK

Para! Olmazsa olmaz olan bir madde hayatımızda. Onsuz ne su alabilirsiniz ne ekmek. Şimdilik sadece aldığımız nefese yani havaya para ödemiyoruz. Ama zaten o da bizde kalmıyor. Aldığımız gibi geri veriyoruz. Bizim olacak her şeye bir bedel ödüyoruz. Kazandığımız her kuruşu, bir biçimde harcıyoruz.

Peki, hiç düşündünüz mü, parayı kazanmak mı zor yoksa harcamak mı? Yazımı okuyan pek çok kişinin, “Sen ne diyorsun? Tabiî ki kazanmak zor, paranın harcanması çok kolay.” dediğini duyar gibiyim. Benim bakış açımla soruya cevap vermek gerekirse, ben “Parayı harcamak zor.” derim. Özellikle büyük meblağları harcamak…

İsteyen her insan bir şekilde para kazanır. Eğitimlisi de eğitimsizi de. Önemli olan istemek ve çalışmaktır. Para kolay yoldan da kazanılır, emek vererek de. İş beğenerek, seçerek kazanıldığı gibi zorunluluk halinde her işi yaparak da kazanılır. Ya da uğraşmadan para kazanmak için farklı yollara başvurarak da! Yani isteyen herkes bir biçimde paralanır.

Para hayatımızı sürdürmek, hedeflerimize ulaşmak için kullandığımız bir araçtır. Onu hayatın amacı haline getirmek insanları yanlış yollara sürükleyebilir. O zaman para, huzur yerine huzursuzluk getirir. Amaç şeklinde kazanılan parayı harcamak zor olur, sürekli biriktirme yoluna gidilir. Bu da saplantılı bir yaşam demektir. 

Para aynı zamanda kişinin kendine güvenini artırır. Sorumluluk sahibi olmasını sağlar. Tabi bu durumun ayırdında ise. Parası olan insanın aklı da çalışır. Onu en iyi şekilde kullanmak ve harcamak için. Yeni yatırımlar ve paylaşımlar yapmak için. Kazandığım hep benim olsun demeyen insan için parayı doğru kullanmak ve harcamak kolay değildir. Araştırma ister, bilinç ister, donanım ister. Kısacası kendini daha da geliştirme ister.

Zahmetsiz kolay yollardan kazanılan paraları harcayanlar bilinçli olmaya gerek duymazlar. Öğrendikleri onlara yeter. Zaten çevrelerinde yön verenleri çoktur. Akıllarını çalıştırmaları gerekmez. Bildiklerini tekrar ederler. Ta ki, yolun sonu gelene kadar.   

İşte bu nedenlerden ötürü, “Para harcamak daha zordur.” inancındayım. Zorlanarak da kazansak, kolay da kazansak, para harcamak bilinçli olmayı gerektirir. Har vurup harman savurmayı değil. Devamlılığını sağlamak için harcamayı akıllıca yapmak gerekir. Özellikle emek verilerek kazanılan para, emek verilerek harcamayı gerekli kılar. Bence önemli olan, parayı kazanmaktan çok harcamayı bilmektir. 

Şadan HERGÜNER

Sağlıklı bir yaşam istiyorsanız, aşağıda sizler için derlediğim önerilere kulak verin lütfen. Eğer hastalanmak istemiyorsanız bunları yapmalısınız.

Duygularınızı Anlatın.

Gizlenen, bastırılan duygular gastrit, ülser, bel ve omurilik ağrıları gibi hastalıklara yol açar. Duyguların bastırılması zaman içinde kanser oluşumuna neden olur. Öyleyse, özelimizi, sırlarımızı ve hatalarımızı birileriyle paylaşmalıyız! Sohbet, konuşmak, söz çok güçlü bir tedavi aracı ve mükemmel bir terapidir! 

Karar Verin, Kararsız Olmayın.

Kararsız olan kişi şüphe, endişe ve ıstırap içinde olur. Kararsızlık, sorunların, endişelerin ve çatışmaların birikmesine neden olur. İnsanlık tarihini verilmiş kararlar oluşturur. Karar vermek, vazgeçmeyi ve bazı avantajları kaybetmeyi bilmek ancak daha sonra başkalarını kazanmaktır. Kararsız kişiler sindirim sistemi rahatsızlıklarının, asabi ağrıların ve cilt sorunlarının kurbanı olurlar. 

Olumlu Düşünün, Olumlu Çözümler Bulun.

Olumsuz kişiler çözüm bulamazlar ve sorunları büyütürler. Onlar yakınmayı, dedikoduyu ve karamsarlığı tercih ederler. Karanlıktan şikâyet etmek yerine bir kibrit yakmak her zaman daha iyidir. Arı ufacıktır fakat var olan en tatlı şeylerden birisini üretir. Biz ne düşünüyorsak oyuzdur. Olumsuz düşünce, negatif enerji üretir ki bu sonunda hastalığa dönüşür. 

Olduğunuz Gibi Davranın

Gerçeği gizleyen birisi rol yapar. Her zaman mutlu olduğu izlenimi vermek ister. Mükemmelmiş, rahatmış vb. gibi görünmek ister ancak bu arada tonlarca yük biriktirmektedir. Kilden bir ayak üzerine oturan bronz bir heykel gibi... Sağlık için aldatıcı bir görüntü vererek yaşamaktan daha zararlı bir şey yoktur. Bunlar bol cilalı ve kökleri kısa kişilerdir. Kaderlerinde eczane, hastane ve acı vardır. Maskeli iletişimlerden uzak durun.

Kabul Etmesini Bilin

Kabul etmemek ve özgüven eksikliği bizi kendimize yabancılaştırır. Kendisiyle barışık olmak sağlıklı yaşamın özüdür. Bunu kabul etmeyenler kıskanç, taklitçi, aşırı rekabetçi ve yıkıcı olurlar. Eleştirileri kabullenin. Bu bilgelik, akılcılık ve terapidir. 

Güvenmeyi Öğrenin

Güvenmeyen kişi iletişim kuramaz, açılamaz, bağlanamaz, derin ve sağlıklı ilişkiler kuramaz, gerçek arkadaşlıklar kurmayı başaramaz. Güven yok ise bir ilişki de yoktur. Güvensizlik insanın kendisine ve inanca karşı olan inançsızlığıdır. 

Mutlu Olun

Mizah, Kahkaha, Huzur, Mutluluk… Bunlar sağlığı güçlendirir ve yaşamı uzatır. Mutlu kişi nerede olursa olsun, yaşadığı çevreyi geliştirme yetisine sahiptir. Mutlu yaşamı amaç edinin.

Şadan Hergüner

Taciz, hepimizin başına bir biçimde gelmiştir. Nedir anlamı? En öz açıklamasıyla bezdirmektir. Bir kişinin diğerinin haklarını hiçe sayarak rahatsız etmesidir. Tacizin, yapıldığı şekle ve konuma göre çeşitleri vardır. Cinsel, sosyal, sözel, psikolojik, ekonomik, fiziksel gibi… Şimdi tek tek bunları açıklamayacağım çünkü hepimiz ne olduklarını biliyoruz. Hepsiyle ya da bazılarıyla yaşam boyu birkaç kez karşılaşıyoruz. Yani tacizcilerimiz her daim iş başında.

Başkalarına ya da bir şeylere bağımlı yaşamak, insanın kendisine yapacağı en büyük kötülüktür. Başkalarına ve onların yargılarına bağımlı olmaktan kötüsü yoktur. Günümüzde insanlar birilerine bağımlı olmanın yanında bazı alışkanlıklara, maddelere de bağımlı olarak yaşıyorlar. Bu durum sağlıklı olmamızı, kendimizi gerçekten huzurlu ve dengeli hissetmemizi engelliyor. Kısacası her anlamda bağımlılık, insan için ciddi bir hastalıktır.  

Başka birilerinin değerlerine, yargılarına, isteklerine ve yardımlarına bağımlı olursak, “biz” olamayız. Kendimize, yeteneklerimize güven duyamayız. Her zaman başkalarının daha iyi fikirleri olduğuna inanır, kendimizi küçük görürüz. Bağımlı olduğumuz insanların bizi korumasını hatta yönetmesini isteriz. Yalnız kaldığımızda korkak ve rahatsız oluruz.

Ayrılık acılarına katlanamayız. İlişkide olduğumuz insanı kaybetmek, acı çekmek yerine onunla bağımızı sürdürmek için her koşula, güçlüğe razı oluruz. Daha farklı acılar yaşarız. Bize kötü tavırlar sergilese de sineye çekeriz. İş hayatımızda başarılı olamayız. Sorumluluk almaktan kaçar, yaratıcı fikirler üretmekten çekiniriz.

Peki, tüm bunlar nelere neden olurlar? Kendi varlığımızdan vazgeçmeye, bağımsızlığımızın olmamasına. Birilerinin bizi hep gütmesine, üzerimizde hâkimiyet kurmasına yol açarlar. Oysa korkunun ecele faydası yoktur. Yaşadığımız hayatta bir farklılık gösteremeyeceksek, biz olamayacaksak, istediklerimize ulaşamayacaksak yaşamanın ne hayrını göreceğiz ki? Bağımlı olduğumuz insanların ya da maddelerin elinde oyuncak olmak için mi yaşıyoruz?

Bağımlı olduğumuz insanlar, maddeler bize bir şeyler verirler belki ama çok şeyi de alıp götürürler. Kişiliğimizi, bireyselliğimizi, özgürlüğümüzü, ruh ve fiziksel sağlığımızı alırlar elimizden. Biz biz olmaktan çıkar, güdümlü, korkak, basiretsiz varlıklar oluruz. Hayat bu şekilde yaşanarak harcanacak kadar değersiz değildir. Bize bahşedilen bu yaşam; üreterek, keyif alarak, kendimize ve başkalarına güzel değerler katarak yaşanmalıdır. Yaratıcımızın verdiği aklı ve iradeyi en iyi şekilde kullanarak yaşanırsa hayat anlam kazanır.    

Bağımlılıklarımızdan kurtulmalı, kendimiz olmalıyız. İçimize özümüze uygun yaşamalıyız. Değerli olan biziz. Biz mutlu, huzurlu ve sağlıklı olursak çevremize de bunları yansıtabiliriz. Birilerinin güdümünde yaşamayı değil, kendimiz için yaşamayı seçmeliyiz.

Bir kadın, ilişkide olduğu erkeğin niyetini kolaylıkla anlayabilir aslında. Ama bazen kendini kandırma yoluna gidip, ciddiyetsizliği görmezden geldiği de olur. Ya da “Bir süre sonra nasılsa beni ciddi olarak düşünecektir,” yanılgısına kapılabilir. Yani erkeği değiştireceğini düşünür. Bu düşünce biçimi en hatalı olanıdır. Çünkü bir insanı değiştirmek mümkün değildir, kişi isterse ancak kendi kendini değiştirebilir.  

Bu erkek kimliğini bulmuş, iş sahibi olmuş, parasını kazanan erkektir. Aklı başında hiçbir erkek, iş kariyerinde bir noktaya gelmeden, emeğinin karşılığını kazanmadan ciddi bir ilişki düşünmez. Çünkü erkekler, çocuklukları itibariyle “Büyüyünce aileni sen geçindireceksin, iş güç sahibi olup çalışacak, para kazanıp ailene bakacaksın,” diye yetiştirilirler.

Karşısındaki kadını sahiplenir. Birlikte katıldıkları sosyal ortamlarda, “Bir arkadaşım” diye tanıtmaz. İsmiyle ve yakınlık derecesiyle tanıştırır. Kendi ailesiyle tanıştırır. O da karşı tarafın ailesiyle tanışır. Başkalarının, yanındaki kadına bakış açısını kontrol etmek amaçlıdır bu sahiplenme. Ciddi niyeti ortaya koymaktır.

İlişkide olduğu kadına saygı duyar ve onu her ortamda korumayı sorumluluk bilir. Kendisi saygı gösterdiği gibi en yakın çevresinden başlayarak, diğer insanların da saygı duymasını ister. Bunun için ne gerekiyorsa yapar. Her tehlikeden, zorluktan, acıdan kadınını korumak, onun için çok önemlidir.

Sevdiği ve evlenmeyi düşündüğü kadının hayatını kolaylaştırmak ister. Belki büyük jestler, sürprizler yapmayı beceremez ama onun rahatı, konforu için elinden geleni yapmayı bir görev sayar. Kısacası kadınına karşı tam bir sorumluluk bilinciyle hareket eder.

Ciddi niyet taşıyan erkek kadına karşı düşünceli, anlayışlı olur. Ona gelip geçici bir heves olarak bakmaz. Bunu hareketleriyle kadına hissettirir.

Kadının onu gerçekten sevdiğinden, bağlı ve sadık kalacağından emin olmak ister. O nedenle gözü hep açıktır. Hiç çaktırmadan bazı denemeler yapacaktır. Çünkü erkekler eşleri tarafından takdir edilmek, sevilmek isterler. Her anlamda sadakat beklerler. Varlıkta yoklukta, hastalıkta sağlıkta sadakat isterler.   

Yaşadığı ilişkide kadına ciddi olarak yaklaşan erkeğin en önemli tavırları bunlardır. Diğerleri detaylardır. Bu yaklaşımlarda bulunmayan erkek, ilişkisinde ciddi niyet taşımamaktadır.

Hayatımızdaki aynı döngüden şikâyet eder dururuz. “Yaşamımda her şey tekrar ediyor, bir kısır döngüdür gidiyor,” diye dertleniriz. Bu şikâyeti yaparken, hep dünyayı suçlar ve başkalarının bizi incittiğine, felaketler yaşattıklarına inanırız. Bu inanca sahip insanlar, aynı olumsuzlukları tekrarlar şeklinde yaşamaya devam ederler. Ne acıdır ki, bu kısır döngüye sıkışan insanların gerçek bir geleceği olamaz; yalnızca tekrar tekrar yaşadığı bir geçmişi olur. 

Hayatımız, faydasız tekrarlarla devam eder duruma geldiyse bunun suçlusu kimdir? Yaşamın getirdikleri mi, başka insanlar mı? Eğer biraz, farkına varma eylemimizi artırırsak bunun suçlusunun kendimiz olduğunu anlarız. Sorunun kendinde olduğunu anlamayan insanlar, çözümü başkalarının huzurunu bozmakta ya da yaşamı kendilerine zehir etmekte bulurlar.

Sürekli dırdırlarla en yakın çevrelerinden başlayıp, başka insanları suçlayarak mutsuz ederler, huzur kaçırırlar. Tabi, kendi huzurları da kalmaz. Oysa şöyle geçmişlerine tarafsız bir gözle bakmayı ve incelemeyi deneseler, hayatlarının hep aynı hataları tekrarlamaktan oluştuğunu anlayacaklar. Doğal olarak gelecekleri de aynı hataları tekrarlamaktan oluşacak.

Hayatımızda hatalar olacaktır. Onlar; başarıya, mutluluğa ve huzura giden yolda deneyimler kazanmamızı sağlayan küçük sendelemelerdir. Yeter ki, hatalarımızı tekrarlamak yerine ders alma becerimizi geliştirelim. Hata yaptığımız konulara yaklaşımlarımızı değiştirerek yönelelim. Sonunda bizim için en iyi olana ulaşacağımıza inanalım.

Olaylara, sorunlara yaklaşımlarımızı değiştirmek yerine, başkalarını ve hayatı suçlamak yapacağımız en büyük yanlıştır. Biz dünyaya ne verirsek o da bize aynısını verir. Agresif ve suçlayıcı olursak, başkaları da bize böyle yaklaşır. Ama yapıcı ve olumlu olursak başkalarından da bu tarz tutumlar görürüz.

Geleceğimize ayna tutacaksa önce geçmişimizi temizlemeliyiz. Yapacağımız bir iç hesaplaşmayla geçmişimizde bizi bağlayan ne korkumuz, yanlışımız varsa onlardan arınmalıyız. Elimizi kolumuzu bağlayan boş inanç ve ön yargılardan kurtulmalıyız. Kendimizi affetmeli, geleceğimize temiz bir sayfayla yeniden başlamalıyız. Bunları yaptıktan sonra bir daha asla “keşke” demeden emin adımlarla hedefimize adanmalıyız. Hayatı faydasız tekrarlarla yaşamaktan vazgeçmeliyiz.

Tolstoy’a, “Nasıl mutlu olursunuz?” diye sorduklarında şu cevabı vermiş:

“Sahip olduğum şeylere sevinerek, sahip olmadıklarıma ise hiç üzülmeyerek

Oysa bizler mutluluğu, sahip olmak için uğraş verdiğimiz şeylere bağlayarak beklemez miyiz?

“İstediğim gibi bir ev aldığımda çok mutlu olacağım.”

“Kırmızı bir arabam olunca mutluluktan havalara uçacağım.”

“Bir çocuğumuz olunca mutluluğu yakalayacağız.”

Sadece bu örnekler bile mutlu olmayı, beklentilere bağladığımızı gösteriyor. O nedenle bir türlü kendimizi mutlu hissedemiyoruz. Mutsuz olmaktan dert yanıyoruz.

Yaşam herkese aynı vericilikte olmuyor. Kiminin parası çok, kiminin yok. Kiminin güzel bir ailesi var, kimi hayata başlarken daha anne veya babadan yoksun. Kimine gümüş tepsilerle olanaklar sunulurken, kimi her şeyi tırnaklarıyla kazıyarak elde ediyor.

Peki, bizler nasıl mutlu olacağız? Bence Tolstoy’un yaptığı gibi…

Elimizdekinin değerini bilerek, sahip olamadıklarımıza üzülmeyerek! Çünkü hayat, elimizde olmayanlara hayıflanıp, üzülecek kadar uzun değil.

Mutluluğu sadece beklentilere bağlamayarak, şükretmemiz gereken pek çok şeye sahip olduğumuzu fark ederek mutlu olacağız.

Ölümcül bir hastalığımız yoksa, aç ve açıkta değilsek, aile bireylerimiz bizimleyse şükretmemiz gerekmez mi? Varsın büyük bir bolluk içinde olmayalım. Olanla yetinmeyi ve mutlu olmayı bilelim. Aksi halde hiçbir zaman mutlu olamayız. Çünkü insanın ihtiyaçları sonsuzdur. Her sahip olunandan sonra yeni bir istek daha çıkar ortaya. Mutluluğu bunlara bağlamak doğru olmaz.

Hayatımızda sahip olduğumuz ne varsa, ona önem verelim, bize yaşattığı her duyguya minnet duyalım. Olmayanın yasını tutmak yerine, olanın varlığında huzur bulalım. Ve karşılık beklemeden sevelim. Seven yürekler çevresine olumlu enerji yayarlar. Sıcak bir gülümseme, sevgiyle yaklaşma, anlayışlı ve hoşgörülü olma bizi çevremize sevdirir. Sevilen insan olmak bizi mutlu etmez mi?